We schrijven najaar 1974 als in Waalwijk 3 gitaristen spontaan het idee opvatten om weer eens gitaarmuziek van hun idolen The Shadows voor het voetlicht te brengen in bar-discotheek "De Stoep". Vanwege de enorme toeloop kon men zich nauwelijks door de dancing verplaatsen. Het kan geen toeval zijn dat allen in de periode 1961-1964 deel uit maakten van de plaatselijk befaamde groep The Playing Rockets, zodat het vinden van een geschikte naam geen enkel probleem was. Hun roots lagen nu eenmaal bij gitaarmuziek en het bloed kruipt na een aantal jaren toch waar het niet gaan kan. Ze schakelden in 1965 net als iedere andere muzikant over op de beat en soul en alle trends en stijlen die hierop volgden. De sound met echo en nagalm werd als ouderwets bestempeld in de periode 1966-1975, je kon het soms nog wel sporadisch horen bij amusementsorkestjes, die tussen hun top-40 repertoire wat rockin' gitaar instrumentals gooiden. Aangezien 3 leden van The Playing Rockets tot juni 1975 verplicht waren hun contracten met hun band af te werken werd besloten om op een zondagmiddag in februari 1975 een liefdadigheidsconcert te geven in Waalwijks grootste dancing "Het Lido". De zaal was die zondagmiddag afgeladen.Wie waren nu die 3 gitaristen, die de wedergeboorte op de bühne brachten in bar-discotheek "De Stoep" en dancing "Het Lido" te Waalwijk.

Allereerst had je hun sologitarist CEES VAN DE LEUR (30-08-1942), die eind vijftiger jaren reeds gitaarlessen kreeg van de in Waalwijk zeer bekende gitarist Kees Schoelitz (The Jive Rollers). Cees zijn eerste groep heette Johnny & The Electro Sensation Boys. In 1961 startte hij met The Playing Rockets en in 1964/1965 maakte hij deel uit van de fameuze Tilburgse rock & roll groep The Black Devils - rond zanger Ed Berens alias Ed Burston - ze speelden met deze formatie nog een tijdje in Duitsland. Later vinden we Cees in De Oo's en het Longstreet Combo. De herboren Playing Rockets bestonden tot begin 1978. Cees speelde na het uiteenvallen van de band nog enkele jaren bij John & The Comets, waarmee hij ook platen opnam, maar sindsdien lijkt zijn gitaartalent voor de rock 'n' roll verloren. Zijn grote jeugdidolen waren naast Hank Marvin ook Andy Tielman (The Tielman Brothers), Jan Schouten (Electric Johnny), Robbie Boekholt (The Hurricane Rollers/The Hap-Cats), René Nodelijk (René & The Alligators) en Bo Winberg (The Spotnicks). Cees was in de zestiger jaren ook body-buiding kampioen.

Zanger/slaggitarist JAN VAN HELVOIRT (11-01-1943) begon net als Cees bij Johnny & The Electro Sensation Boys. In 1964 kwam hij als zanger bij de bekendste groep uit de 'Langstraat' terecht en wel Anthony & his Skylarks uit Kaatsheuvel, die nog een single bij CNR mochten opnemen. Jan zat ook met Cees samen in De Oo's. In het voorjaar van 1978 kwam Jan bij de nu welbekende formatie The Shakin' Arrows, ook al zo'n herboren Waalwijkse gitaargroep, waarvoor de muzikanten de inspiratie bij live optredens van The Playing Rockets vonden. Jan zit nu 26 jaar later (we schrijven 2004) nog steeds als slaggitarist bij The Shakin' Arrows en hij is uiteraard tevens een zeer geroutineerd zanger met materiaal van Cliff Richard, Carl Mann, Tielman Brothers, Hot Jumpers en verder rock 'n' roll en country songs van bekende en onbekende artiesten en niet te vergeten een aantal eigen composities. Zijn favoriete zangnummer uit het verleden was: Tallahassee Lassie

Bassist AD VAN MIERLO (31-07-1947 / † 17-08-2009) begon zijn loopbaan in 1963 bij The Flying Dynamites en speelde in de periode 1964/1965 basgitaar bij The Playing Rockets. In 1964 ging hij samen met Cees naar The Black Devils en weer later kon men zijn fabelachtig 'bassen' beluisteren in groepen als De Oo's, Les Copains, The Graduate, The Shatricks en The All Stars. Opvallende bassisten in gitaarcombo's zijn zeer schaars en eerlijk gezegd ben ik sinds The Playing Rockets (1975-1978) nooit meer zo'n talent als Ad tegengekomen. Luister eens naar zijn baspartij in South Of The Border (DSR opn. De Oude Toren, 17 sept. 1977). Zijn idool is uiteraard Jet Harris. Ad staat nog regelmatig op het podium met zijn amusementsorkest Ad & De Kwatsers. Later volgden o.a. nog Men of History en ShadowMusic.nl.

Drummer PETER VERHIEL (30-09-1954) zat samen met Cees in het Longstreet Combo. Peter startte in 1971 als drummer bij een Waalwijkse bluesband. Na het uiteenvallen van The Playing Rockets speelde hij bij The Viscounts, totdat drummer Gerard Velthuyzen van The Shakin' Arrows wegens tijdgebrek moest stoppen en Peter lijkt zijn vaste sterk achter het drumstel voor goed te hebben gevonden.

De vijfde 'Playing Rocket' was ongetwijfeld GERARD VAN ESCH (ex- zanger van The Flying Dynamites), hun fanatieke manager en Shadows fanaat vanaf het eerste uur. Hij prees via inspirerende stukjes in alle regionale dag- en weekbladen zijn groep de gitaarhemel in; bewerkte zaaleigenaren en zorgde voor contacten met de Nedl. Cliff Richard fanclub uit Rotterdam. Kortom hij zorgde er voor dat de groep in de picture kwam bij de liefhebbers van de goeie ouderwetse gitaarsound. Zo konden ze samen met Cliff Richard op de foto tijdens een van zijn optredens in een NCRV TV show van Eddy Becker. Louis Smeets kreeg demo bandjes van hem en binnen de kortste keren hadden ze een sterke promotie via de Rock & Roll Methode op Hilversum III erbij. Louis liet ze ook in de zomer van 1976 optreden in Roermond voor de scheidsrechtersverening, waarvan hij lid was.

Robertino van Veen, een bekende disc-jockey uit Waalwijk richtte een fanclub op. Zijn plaats als voorzitter werd begin 1976 overgenomen door Theo Peijnenburg uit Oss. The Playing Rockets hadden al een aantal zeer geslaagde optreden achter de rug in dancing "Hertog Jan van Brabant" in Lith, waar vooral ook veel liefhebbers uit Oss op af kwamen. In 1976 werden 2 fanclubbladen onder de naam - Driftin'- door Theo uitgebracht. Andere zaaleigenaeren die The Playing Rockets regelmatig contracteerden waren die van "Het Carillon" te Geertruidenberg en de "Whippet Club" in Kaatsheuvel.

Op 26 maart 1977 werden ze uitgebreid geïnterviewd door Felix Meurders en werden 3 nummers van hun demo band uit 1976 gedraaid, opgenomen in de studio van Ton Masseurs (ex- Tumbleweeds). Er waren in 1976 ook afspraken met Eddy Hilberts van EMI Bovema om een single met de nummers: Turn Around / Now's The Time To Fall In Love uit te brengen. De single werd nooit uitgebracht. De 10 uitstekende opnamen uit de studio van Ton Masseurs uit de periode 1975/1976 werden pas in 1985 op een cassette (MC - 10 for The Playing Rockets) uitgebracht, maar zijn tot op heden nooit officieel op CD verschenen. Een van de 10 opnamen is een uitvoering van Once en deze behoort zeker tot de allerbeste covers die ooit van deze compositie van Robbie Boekholt gemaakt zijn.

Ook hun latere manager Eugéne Siegenaar moet genoemd worden voor zij inzet en de acties die hij ondernam om destijds de Rock & Roll Methode in de lucht te houden. In de zomer van 1977 kwamen The Playing Rockets in contact met DSR Records. Het label dat pas door Gerard van Dijk was gestart en zijn eerste produktie was een LP met de groep Dance On uit Leimuiden, opgenomen in zijn eigen studio. Op 10 september 1977 vertrokken The Playing Rockets naar Den Haag voor de geplande LP opnamen. Zowel band als producer van Dijk waren niet helemaal tevreden met het resultaat en een tweede sessie werd opgenomen in zaal De Oude Toren in Waalwijk op 17 september 1977. Dit was ook de repetitieruimte van The Playing Rockets. Een week later maakte DSR ook nog live opnamen van de band tijdens een optreden voor de Rotterdamse Cliff Richard fanclub in het Amphitheater te Hillegersberg-Rotterdam. Helaas zijn die opnamen mislukt. Nadat de groep al uiteen was gevallen verscheen begin 1978 een EP op het DSR label met 4 tracks afkomstig uit de opnamesessie die in de Oude Toren in Waalwijk had plaatsgevonden. De volledige oplage van de EP was in korte tijd uitverkocht en Gerard van Dijk liet nu een LP op het Belgische Monopole label persen. Deze LP "Once With The Playing Rockets" verkocht erg goed en vond zijn weg naar liefhebbers van over de gehele wereld. Datzelfde jaar volgde nog een 2e LP op het Monopole label met als titel "Shadows Memories". In 1991 werd het grootste deel van het DSR materiaal door Rarity Records op CD uitgebracht.

Het laatste grote optreden van The Playing Rockets vond plaats in het "Lido" te Waalwijk tijdens een rock & roll festival waar ook Big Jeff & The Hurricane Rollers, The Sound Breakers (Indo-Rock band) en Elvis imitator Chuck Memphis optraden. Na het concert voor de Rotterdamse Cliff Richard fanclub in Poortugaal op 14 januari 1978 viel het doek definitief voor The Playing Rockets en kon de vlag worden overgenomen door The Shakin' Arrows.

Het sterke punt van The Playing Rockets was wel dat zij de eerste groep waren die het aandurfden om weer een hele avond als gitaarcombo met de sound anno 1960/1963 aan de slag te gaan. Vanaf het begin hebben zij zich niet volledig als coverband van Cliff Richard & The Shadows opgeworpen, maar hebben gelukkig ook hun andere roots niet vergeten. In die periode kende buiten Brabant nog amper iemand groepen als The Hurricane Rollers, The Hap-Cats en The Black Devils. Wie speelde er nog materiaal van Electric Johnny & his Skyrockets, The Tielman Brothers en The Hot Jumpers! Hun bijdrage voor de herwaardering voor de Indo-Rock bij andere bandjes en verzamelaars is zeer baanbrekend geweest.

© Piet Muys, maart 2004

* bewerking van mijn tekst uit oktober 1991 voor de CD "Best of The Playing Rockets" (Rarity Records)

* Ad van Mierlo is op 17 augustus 2009 op 62-jarige leeftijd overleden.

Johnny & The Electro Sensation Boys 1959-1961

Cees van de Leur (gitaar) naar The Flying Rockets

Jan van Helvoirt (gitaar) naar The Flying Rockets

Tiny van Oers † 2013 (gitaar) naar The Hot Rock Rollers

Jan Rozenbrand (gitaar)

? (drums)

The Flying Rockets 1961 (sedert eind 1961 The Playing Rockets)

Cees van de Leur (sologitaar) ex- Johnny & The Electro Sensation Boys

Jan van Helvoirt (slaggitaar, zang) ex- Johnny & The Electro Sensation Boys

Ton Blom (basgitaar)

Henk Floren (drums)

The Playing Rockets 1962-1964

Cees van de Leur (sologitaar)

Jan van Helvoirt (slaggitaar, zang)

Ton Blom (basgitaar)

Jan van Loon (drums)

The Playing Rockets 1964

Cees van de Leur (sologitaar) naar The Black Devils

Jan van Helvoirt (slaggitaar, zang) naar Anthony & his Skylarks

Ad van Mierlo † 2009 (basgitaar) ex- The Flying Dynamites; naar The Black Devils

Jan van Loon (drums) naar Mr. X & The Bats

The Black Devils 1964-1965 (Tilburg-Waalwijk)

Tom Burmanje (solo- slaggitaar) ex- The Jive Rollers (Waalwijk)

Cees van de Leur (solo- slaggitaar) naar De Oo's

Willem Winnubst (slaggitaar)

Ad van Mierlo † 2009 (basgitaar) naar De Oo's

Gérard Velthuizen (drums) ex- Johnny & The Crickets (Waalwijk)

Ed Beerens alias Ed Burston (zang)

De Oo's 1966

Cees van de Leur (sologitaar) ex- The Black Devils

Jan van Helvoirt (slaggitaar, zang) ex- Anthony & his Skylarks

Peter de Man (slaggitaar) ex- The Slow Cats

Hans Bekkers (basgitaar) ex- The Slow Cats

Guus van Tuyl (drums)  ex- The Slow Cats

De Oo's 1967

Cees van de Leur (sologitaar) ex- The Black Devils

Jan van Helvoirt (slaggitaar, zang) ex- Anthony & his Skylarks

Bert van Eggelen (slaggitaar)

Ad van Mierlo (basgitaar) ex- The Black Devils; naar Les Copains

Guus van Tuyl (drums)  ex- The Slow Cats

The Playing Rockets 1975-1978

Cees van de Leur (sologitaar) ex- Longstreet Combo; naar John & his Comets

Jan van Helvoirt (slaggitaar/zang) naar The Shakin' Arrows

Ad van Mierlo (basgitaar) ex- The All Stars; naar Ad & De Kwatsers

Peter Verhiel (drums) ex- Longstreet Combo; naar The Viscounts

DISCOGRAPHY:

1978 EP THE PLAYING ROCKETS - DSR A7843

Dardanella / Twilight Time / Once / La Comparsa

1978 LP ONCE WITH THE PLAYING ROCKETS - MONOPOLE MLP 0199.865

La Comparsa / Once / Back Home / FBI / Ajoen Ajoen / Johnny On His Strings / Dardanella / Twilight Time / Kon-Tiki / Big Boy / Boudha / Moonshot

1978 LP SHADOWS MEMORIES - MONOPOLE MLP 0199.882

FBI / Johnny Guitar / Foot Tapper / Back Home / Flingel Bunt / South Of The Border / In The Mood / Kon-Tiki /Big Boy / Walk Don't Run / Peace Pipe / Round & Round

1985 MC - 10 FOR THE PLAYING ROCKETS

Big Boy / Round & Round / Moonshot / Once / Valencia / Rocky Road Blues (v) / Mean Woman Blues (v) / I Could Never Be Ashamed Of You (v) / Turn Around (v) / Now's The Time To Fall In Love (v) (rec. Masseurs Studio 1975/1976)

1991 CD BEST OF THE PLAYING ROCKETS - RARITY RECORDS C192449

Tracks from LP's "Once With The Playing Rockets" and "Shadows Memories" + alternative bonustracks: Kon Tiki (take 1) / South Of The Border (take 1) / F.B.I. (take2) / Round And Round (take 1) / Big Boy (take 1) / In The Mood (take 1) / The Rise And Fall Of Flingel Bunt (take 1) / Once (take 4)

(original DSR masters)

1994 CD SAM SAM CDHL 1020 - ROCK & ROLL METHODE Vol. 10

Dardanella

2001 CD-R PMOUSE - STUDIO AND LIVE RECORDINGS 1975/1976

Masseurs Studio 1975/1976: Mean Woman Blues (v) / Moonshot / Now's The Time To Fall In Love (v) / Big Boy / Turn Around (v) / Once / I Could Never Be Ashamed Of You (v) / Round And Round / Rocky Road Blues (v) / Valencia

Live Lith 12/75: Mean Woman Blues (v) / When It's Springtime In The Rockies (v) / Apron Strings (v) / O Rosalie (v) / Hippy Hippy Shake (v) / We Say Yeah (v) / Record Hop (v) / Dynamite (v) / Mona Lisa (v) / Apache / FBI / The Stranger / Round & Round / Quartermaster's Stores / Zie Ginds Komt De Stoomboot (v) / Dance On / In The Mood / Ajoen Ajoen

Live Geertruidenberg 06/1976: Dardanella / The Hungry Eye

Live Lith 1975: I Want You To Know (v) / Y'arriva (v) / Twenty Flight Rock (v)

Originele hoestekst LP ONCE WITH THE PLAYING ROCKETS - MONOPOLE MLP 0199/865

Deze groep uit Waalwijk is werkelijk het neusje van de zalm voor liefhebbers van gitaargroepen, zij brengen hun muziek regelmatig in danszalen en bar-dancings met een onvervalste oude sound anno 1959/ 1963. The Playing Rockets begonnen in 1961 en bestonden toen tot 1965 en in de nu herboren groep zitten nog 3 originele gitaristen, die in de zomer van 1974 besloten opnieuw de goede oude stijl met ‘Shadowsound’ op de planken te brengen

Sologitarist CEES VAN DE LEUR (30-8-1942) speelde reeds in 1959 gitaar en zijn eerste groep heette Johnny & the Electric Sensation Boys. In 1961 startte hij met The Playing Rockets en in 1964-1965 maakte bij deel uit van de fameuze Tilburgse rockgroep The Black Devils. Later zat hij nog in The Oo’s en het Longstreet Combo.Enkele van zijn favoriete gitaristen zijn: Hank B.Marvin, Bo Winberg (Spotnicks), Andy Tielman, Jan Schouten(Electric Johnny), René Nodelijk (René & Alligators) en Robbie Boekholt (Hurricane Rollers/ Hap Cats). Cees is in het bezit van een rode Fender Stratocaster een VOX AC50 versterker en een originele Binson Echorec Baby echo, zoals ook Hank Marvin gebruikte rond 1962

Zanger/ slaggitarist JAN VAN HELVOIRT (11-1-1943) begon net als Cees in 1959 in Johnny & the Electric Sensation Boys. De grote favoriet van Jan is Cliff Richard en zijn stem komt in de oude rockers opvallend overeen. Hij is echter ook een buitengewone goede vertolker van nummers van Carl Mann, Eddie Cochran, Carl Perkins, Johnny Kidd, Freddy Canon etc. en zijn stem doet het ook goed in oude nummers van legendarische Nederlandse-Indische groepen zoals The Tielman Brothers, The Hot Jumpers, The Black Dynamites en anderen. In de periode 1964-1965 speelde hij met de bekende groep Anthony & his Skylarks uit Kaatsheuvel en deed hij o.a. te gekke ‘Rolling Stones’ imitaties. Jan zat ook met Cees nog samen in The Oo’s.

Bassist AD VAN MIERLO (31-7-1947) begon zijn carrière in 1963 bij The Flying Dynamites en speelde in 1964/65 vervolgens bij The Playing Rockets. In 1964 ging hij samen met Cees naar de Black Devils en weer later kon men zijn fabelachtig ‘bassen’ beluisteren in groepen als De Oo's, Les Copains, The Graduate, The Shatricks en The All Stars. Ad is o.a. gespecialiseerd in de ‘bubbling bass line’, welbekend van het nummer ‘Pipeline’ van The Chantays.

Drummer PETER VERHIEL (30-9-1954) is het jongste lid van de groep en hij heeft de echte oude tijd van de gitaargroepen niet meegemaakt, maar toen hij de andere 3 jongens een keer bezig hoorde in nummers van The Shadows, ging hij direct voor de bijl en zijn kwalitatief zeer goed drumwerk, draagt zonder meer bij dat The Playing Rockets een voor deze tijd unieke briljante sound weten te creëren. Peter begon achter zijn drumstel in 1971 bij een bluesband en zat in 1973 samen met Cees bij het Longstreet Combo.

The Playing Rockets hebben erg veel fanatieke fans, niet alleen uit hun ongeving maar ook over heel het land verspreid en zelfs Belgische fans komen speciaal naar deze unieke groep luisteren. Die fans zijn niet alleen de oude rockers, die er alles van af weten, maar ook vrij jonge jongens en meisjes, die helemaal de smaak ervan pakken hebben en er meer in zien dan in de hedendaagse discosound.

Piet Muys, 1978

from PIPELINE #19 - Summer 1993)

1991 RARITY CD 192449 BEST OF ... THE PLAYING ROCKETS (fully instrumental CD)

Tracks: La Comparsa, Twilight Time, Once, Dardanella, Kon-Tiki, South Of The Border , Moonshot, FBI, Peace Pipe, Foot Tapper, Round and Round, Walk Don't Run, Ajoen Ajoen, Big Boy, Back Home, In The Mood, Johnny On His Strings, The Rise And Fall Of Flingel Bunt, Bouddha, Johnny Guitar. Bonus tracks (alternate takes): Kon-Tiki, South Of The Border, FBI, Round And Round, Big Boy, In The Mood, The Rise And Fall Of Flingel Bunt, Once

Back in the mid 70s, instrumental fans began to emerge from their closets on the strength of The Shadows' revival via 20 Golden Greats. It became almost socially acceptable to admit to a penchant for the good odd rock instrumental, amongst consenting adults at least. As such classic discs began to attract collectors' prices there emerged a new phenomenon, instrumental revival bands making it onto vinyl. The Playing Rockets from Holland were one of the first, they recorded these tracks in 1977 and saw them released the following year on the Belgian Monopole label. In contrast to later efforts from the likes of "1961", these are not precision re-creations. Neither are they rearranged versions, they are perhap best described as spirited interpretations which attempt to capture the raw excitement of a bygone age. The lead guitar is very upfront, the rhythm strong throughout, the bass struck soundly with a plectrum and the persussion features plenty of cymbal and a great boxy snare. Half on the titles are from The Shadows' early sixties back catalogue, surprisingly only half of these being singles, the other sources being classic European RI hits from the same era. Kon-Tiki benefits from some harsh guitar, South Of The Border never sounded tougher, but for me the highlight is this reading La Comparsa. The flowing lead is emotive and melodic, the rhythm section provides a powerful base and the whole performance meshes beautifully. some of the later revival bands certainly failed to match the power of these performances whilst others did go on the refine the art. The Rockets may not have been the best but they did help pave the way for the rest. (Alan Taylor)