The Jumping Jewels - biografie 1961

Begin 1961 was Phonogram op zoek naar een geschikte gitaargroep, die in de stijl van de succesvolle Shadows, de wereldhits Wheels en (Ghost) Riders In The Sky op een originele manier voor het Philips label kon opnemen. Herman Batelaan bracht The Jumping Jewels juist op goede moment in contact met Phonogram en het resultaat was dat in maart 1961 hun uitvoering van Wheels en (Ghost) Riders In The Sky in de platenwinkels lag. Vanaf hun debuutsingle was duidelijk te horen dat we hier met een zeer talentvolle groep te maken hadden. Vooral de gitaristen Hans van Eijk en Tjibbe Veeloo wisten elkaar goed aan te vullen. Ger Daalhuizen was bij Phonogram de grote man achter de schermen van de vele plaatopnamen van The Jumping Jewels. Ger was zelf als bassist en arrangeur bij veel andere produkties in de studio betrokken. Ook zal hij later als Gerry Dale met strijkers een aantal opnamen van The Jumping Jewels en Johnny Lion voortreffelijk begeleiden.

 

Wheels was een cover van de Amerikaanse hit van The String-A-Longs. Het was een produktie van Norman Petty, de man achter de successen van Buddy Holly & The Crickets en The Fireballs. Als componisten zijn de namen van Norman Petty en J. Flamingo (?) op het label te lezen. Norman Petty had de rechten op zijn naam laten zetten. De enige echte componist van Wheels was echter de halfbloed indiaan Jimmy Torres, de sologitarist van The String-A-Longs. Als kind speelde hij dit deuntje reeds op zijn plastic fluitje en hij vond zijn inspiratie hiervoor bij de marsmuziek van John Philip Souza. Na jarenlang touwtrekken gaf Norman Petty in 1964 de rechten terug aan Jimmy Torres en kreeg ook de 2e sologitarist Richard Stephens zijn aandeel als medearrangeur van Wheels. Helaas zien we tot op de dag van vandaag nog steeds de naam van Norman Petty staan op de heruitgaven van van The Jumping Jewels. Het repertoire van The String-A-Longs was vooral zeer populair bij de Indo-Rock bands vanwege de twin-lead (2 sologitaristen), wat naadloos aansloot bij hun eigen speelstijl. (Ghost) Riders In The Sky was een compositie van Stan Jones uit 1949 en het was dat jaar reeds een million seller voor Vaughn Monroe & The Moonmen. Er verscheen ook een film "Riders In The Sky" met zanger Gene Autry in de hoofdrol. Eind 1960 kwam er een instrumentale rockversie uit van The Ramrods op het Amy label. Ze speelden het nummer in de stijl van Duane Eddy en begin 1961 stonden The Ramrods op de 30e plaats in de Amerikaanse Top 100. Platenmaatschappij Bovema bracht een cover uit van de studiogroep The Freelancers op het Imperial label en dus kon Phonogram niet achterblijven. De single van The Jumping Jewels werd ook uitgebracht in Duitsland en op het label kwam nu Geisterreiter te staan ipv (Ghost) Riders In The Sky. In Frankrijk had Marcel Amont (later bekend geworden met zijn Blue, Blanc, Blond) een hit met een Franse tekst op Wheels onder de titel Dans Le Coeur De Ma Blonde. De single van The Jumping Jewels verscheen daar op EP samen met 2 tracks van de Duitse gitarist Ladi Geisler met de onvermijdelijke titels: Dans Le Coeur De Ma Blonde en Les Cavaliers Du Ciel.

 

Volgens de hitlijsten die op verzoek van de muziekbladen Muziek Expres en Muziek Parade werden samengesteld aan de hand van gegevens van platenhandelaren bleek Wheels van de Jumping Jewels in juni 1961 op de 1e plaats te staan samen met de originele uitvoering van The String-A-Longs en de cover van het orkest van Billy Vaughn. Een discutabele toppositie, want welke uitvoering nu werkelijk het beste werd verkocht blijft onbekend! Phonogram kon niet anders dan dik tevreden zijn met het succes van hun eerste produktie met The Jumping Jewels, dus kreeg de groep een langdurig contract aangeboden. Na Wheels volgde in juni 1961 de redelijk succesvolle single Exodus.

 

De soundtrack van de film "Exodus" leverde componist Ernest Gold een Oscar op in 1960. Er verschenen tientallen uitvoering van Exodus op de platenmarkt. De grootste verkoop was weggelegd voor het soft piano duo Ferrante & Teicher en ze bereikten in 1960 de 2e plaats in de Amerikaanse Top 100. Phonogram had zoveel vertrouwen in de hitpotentie van dit nummer dat zij zelfs 2 verschillende versies van gitaargroepen uitbrachten. Allereerst die van Johny & his Cellar Rockers (met een 15-jarige Jan Akkerman op sologitaar) op het Decca label en hij speelde het luid en met gevoel. De cover van The Jumping Jewels is daarentegen erg vlak en zonder enige dramatische expressie gespeeld. Meer indruk maakte hun gitaarrock bewerking van Olé Guapa, de wereldberoemde tango van Malando. De Rotterdamse accordeonist en tangokoning Arie Maasland schreef dit nummer al in 1937. Guapa betekent knappe vrouw!

 

Op 13 september 1961 maakten ze hun televisie debuut in het AVRO tienerprogramma "Rooster" gepresenteerd door Lonneke Hoogland.

 

In november 1961 werd een EP speciaal voor de Franse en Spaanse platenmarkt uitgebracht. In beide landen was de EP enorm populair en er gingen in die landen meer EP's dan singles over de toonbank. In Frankrijk was de hit A Hundred Pounds Of Clay van Gene McDaniels hoog in de hitparade te vinden in een Franse cover van Johnny Hallyday als Avec Une Poignée De Terre. Dat werd ook de titel van de EP. Dan volgde een opname van Guitar Tango, een oorspronkelijke Franse compositie van Norman Maine en Georges Liferman. De eerste opname in 1961 van dit chanson staat op naam van de Marokaans-Joodse zangeres Maya Casabianca op Philips. De EP werd goed verkocht en er waren plannen in de maak voor een optreden voor de Franse TV (heeft nooit plaatsgevonden!). Manager Batelaan liet wel stukjes in de pers verschijnen met teksten zoals: In Frankrijk worden op het ogenblik vele platen van The Jumping Jewels verkocht en hun laatste nummers prijken dan ook hoog op de Franse hitparade. Dat bleek achteraf niet waar te zijn. In mei 1962 werd Guitar Tango ook opgenomen door The Shadows. Ze hadden geen weet van de uitvoering van The Jumping Jewels. Slaggitarist Bruce Welch schreef later in zijn boek: Guitar Tango, which had been sent to us in the post by two French composers, was the first Shadows single to break away from the electric guitar sound and echo chamber we had instigated, and we recorded the number acoustically. Hank Marvin bought a flamenco guitar especially for that session.

 

De 2 andere nummers die op de Franse EP stonden Mexico en Darktown Strutters'Ball werden begin 1962 ook in Nederland op single uitbegracht. Mexico was in 1961 een Amerikaanse Top 10 hit voor de Nashville studiobassist Bob Moore. Met zijn zijn basgitaar was hij bijv. ook aanwezig op Last Date de instrumentale millionseller van Floyd Cramer, zelf ook zo'n legendarische studiomuzikant. In Duitsland was Mexico eveneens een gigantische hit voor Bob Moore. In Nederland was al een cover van Willy Schobben (destijds de 1e trompettist van het orkest De Zaaiers) uitgebracht en deze kwam samen met de originele uitvoering op de 1e plaats terecht in de Top 30 van Muziek Expres. Op de uitvoering van The Jumping Jewels konden de gitaren voor het eerst een volledige hoofdrol spelen. Toch ging de aandacht vooral uit naar Darktown Strutters' Ball dat met een aanstekelijk ritme gespeeld werd. Het nummer van Shelton Brooks uit 1917 wordt beschouwd als een van de eerste jazz standaards en er zijn ontelbare covers van gemaakt. Het is tot op heden in de revival periode opvallend vaak gecoverd in de stijl van de JJ's (Bart Strik & The Explosion Rockets (80), The Desperates (81), The Dynamic Rockers (81), The Shakin' Arrows (92), Dixie Aces (94), Spectacles (94), Blue Moon Rockers (99) en Pipeline '61 (2000).

 

Jan van Leeuwarden alias Johnny Lion zat in 1961 in militaire dienst. Herman Batelaan had contact met Majoor v.d. Hum van de Dienst Welzijnszorg en gelet op de successen en de publiciteit kon er een uitstekend contract worden afgesloten. Johnny Lion & The Jumping Jewels gingen drie voorstellingen per week voor de militairen verzorgen en tevens deden de Jumping Jewels de begeleiding voor andere artiesten uit de stal van Phonogram zoals Willeke Alberti, Anneke Grönloh, Trea Dobbs, Ria Valk e.a. De groep reisde ook naar La Courtine in Frankrijk af om voor de daar gelegerde militairen op te treden. Gezien al deze ontwikkelingen werd in overleg met de ouders besloten om voortaan op professionele basis verder te gaan.

 

Fotogalerij